- BSS – base station subsystem
- BTS – base transceiver station
- BSC – base station controller
- NSS – network switching subsystem
- MSC – mobile services switching centre
- HLR – home location register
- VLR – visitors location register
- AuC – Authentication Center
- SMS-SC – SMS Service Center
Edit:
Sieć GSM (2G) dzieli się na trzy główne części funkcjonalne. 1. Base Station Subsystem (BSS) – System Stacji Bazowych - odpowiada za obsługę ruchu pomiędzy telefonem komórkowym a NSS, a także za całą problematykę związaną z łącznością radiową. Elementy:
a. Base Transceiver Station (BTS) – Stacja Bazowa - urządzenie w postaci systemu anten transmitujące i odbierające na kilku częstotliwościach zakodowany cyfrowo sygnał. Fizyczny obszar obsługiwany przez jeden BTS nazywamy komórką (ang. cell). Częstotliwości używane przez stacje bazowe obsługujące sąsiadujące komórki różnią się, aby nie dochodziło do interferencji fal radiowych. Zwykle od kilkudziesięciu do kilkuset stacji bazowych jest podłączonych do jednego BSC.
b. Base Station Controller (BSC) – Kontroler Stacji Bazowych - odpowiada za zarządzanie BTSami oraz transmisję danych pomiędzy nimi a resztą sieci. Z poziomu BSC operator zarządza radiową częścią sieci zmieniając parametry poszczególnych stacji bazowych. BSC przydziela telefonowi komórkowemu wolną szczelinę czasową na odpowiedniej częstotliwości, oraz śledzi jakość rozmowy. W razie jej pogorszenia (np. gdy abonent opuszcza komórkę danego BTS), zostanie przydzielona inna częstotliwość obsługiwana przez inny BTS oraz odpowiednia szczelina czasowa. Mechanizm ten nazywa się handover. Kilka BSC jest podłączonych do jednego MSC.
2. Network and Switching Subsystem (NSS) – System Komutacyjno-Sieciowy – odpowiada za przełączanie odbieranych danych i kierowanie ich do właściwych adresatów. Komunikacja pomiędzy elementami systemu odbywa się za pośrednictwem protokołu SS7. Elementy: a. Mobile Switching Centre (MSC) – Centrala Systemu Ruchomego - cyfrowa centrala telefoniczna sieci GSM; odpowiada za zestawianie połączeń i koordynację współpracy pomiędzy elementami sieci. Liczba MSC w sieci zależy od ilości abonentów i generowanego przez nich obciążenia sieci. Niektóre z MSC (nazywane GMSC - Gateway MSC) mają dodatkową funkcjonalność odpowiadającą za kontakty z MSC bedącymi elementami sieci innych operatorów, oraz centralami sieci stacjonarnych (PSTN). GMSC ma dodatkowo możliwość kontaktowania się z bazą danych abonentów HLR.
b. Visitors Location Register (VLR) – Rejestr Stacji Obcych - baza danych związana z MSC. W sieci istnieją zawsze pary MSC-VLR. Baza ta przechowuje informacje o abonentach, którzy w danym momencie znajdują się na obszarze obsługiwanym przez dane MSC. Część z tych informacji jest kopiowana z HLR w momencie, gdy abonent pojawia się w „zasięgu” danego MSC, inne, takie jak jego lokalizacja są zmieniane już później.
c. Home Location Register (HLR) - Rejestr Stacji Własnych – centralna baza danych, która przechowuje informacje o abonentach, należących do danej sieci, m.in.: numer IMSI, MSISDN, informacje o wykupionych usługach, informacje o MSC, które aktualnie obsługuje abonenta, informacje o jego statusie (np. telefon jest wyłączony, telefon jest włączony do sieci). Ilość HLR w sieci zależy od ilości abonentów, na przykład sieć jednego z dużych europejskich operatorów jest obsługiwana przez około 20 HLR.
d. Authentication Centre (AuC) – Centrum Identyfikacji - podstawowy element bezpieczeństwa w architekturze systemu GSM. AuC jest bazą danych, posiadająca łączność sygnalizacyjną z rejestrem HLR. Centrum identyfikacji AuC generuje i wysyła do HLR tzw. tryplety, używane w procedurach identyfikacji abonenta i szyfrowania informacji na interfejsie radiowym.
e. SMS Center (SMSC) – nie uwzględnione na schemacie, włączone do sieci SS7 - bierze udział w przesyłaniu SMS-ów pomiędzy abonentami i przechowuje te wiadomości, które nie mogą być w danej chwili dostarczone.
3. GPRS Core Network – jest (właściwie opcjonalnym) interfejsem łączącym sieć GSM z sieciami IP (z Internetem) oraz UMTS. Jest on rozszerzeniem architektury GSM, która została zaprojektowana głównie do świadczenia usług głosowych. Ma postać sieci, której węzłami są:
a. GGSN (Gateway GPRS Support Node) – węzeł brzegowy - pośredniczy pomiędzy siecią GSM a siecią IP, przekształcając odpowiednio format danych (z GPRS na pakiety IP).
b. SGSN (Serving GPRS Support Node) – węzeł podstawowy – złożona jednostka pobierająca dane zarówno z sieci NSS jak i z sieci radiowej. Spełnia między innymi rolę routera, odpowiada za kodowanie i dekodowanie danych, wylicza należność za przesłane dane. Zestaw zadań różni się w zależności od sieci (GSM/UMTS).
Poza tymi trzema głównymi częściami istnieją również inne, jak np.: sieć operacyjna i konserwacji, sieć inteligentna.